Η Γαρυφαλλιά Κατσαμπάνη -Τσαγκάρη γεννήθηκε το 1944 στο Δώριο Τριφυλίας. Σε ηλικία επτά ετών έχασε τον πατέρα της. Τη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση τελείωσε στο χωριό της. Σπούδασε ένα χρόνο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και τέσσερα χρόνια στη Σχολή Μαιών του Μαιευτηρίου Αλεξάνδρα. Σαν μαία εργάστηκε στο δημόσιο, σε αγροτικά ιατρεία του τόπου της, για δεκαεπτά χρόνια. Ζει στη Βαλύρα Μεσσηνίας. Στα Γράμματα εμφανίστηκε το 1993 με την ποιητική συλλογή για παιδιά Τα χελιδόνια και συνέχισε με τα εξής: Άλλα αλήθεια και άλλα παραμύθια (1995), Στην άκρη της πόλης (1996), Διέξοδος και φυγή (1997), Οι λεύκες ξαναγέμισαν πουλιά (1999), Μύθοι -θρύλοι -Ιστορίες (2001), Δημοτικά τραγούδια και μοιρολόγια του τόπου μου (2004), Από καρδιάς (2008), Η κυρά του λόφου (2011), Τα δώδεκα παιδιά του χρόνου (2013). Είναι υπό έκδοση δύο ποιητικές της συλλογές με τους τίτλους: Του νου και της καρδιάς, Δροσοσταλιές και νότες. Πολλές εργασίες της έχουν δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά Πνευματική Ζωή, Τριφυλιακή Εστία, Νέα Αριάδνη, Έκφραση, Ιθώμη, Μαθητική Χαρά, στις εφημερίδες Σημαία, Φωνή, Μεσσηνιακός Λόγος, Μεσσηνιακά Νέα, Η Φωνή του Αγίου Νίκωνα, Τα νέα των Σουλιμαίων, Γεωργιτσάνικα Νέα. Ποιήματα και διηγήματά της έχουν καταχωριστεί στους εξής συλλογικούς τόμους: Ανθολογίες για παιδιά και νέους, Λογοτέχνες του καιρού μας (Ανθολογία Νεοελληνικής Ποίησης), Παναθήναια 2004, Ανθολογία ποίησης (1ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2005), Ανθολογία ποίησης -Διηγήματος (2006), Μεσσηνιακές Δημιουργίες, Α' Β' Γ' Δ’ Ε’ τόμοι, (2006, 2008, 2011, 2012, 2014), Διεθνής Γιορτή Ποιητών (2011), Ποιητές και ζωγράφοι (2013). Το έργο της έχει λάβει διακρίσεις από πολιτιστικούς φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό και γι' αυτό έχουν γραφεί άριστες κριτικές. Καλεσμένη από αρμόδιους φορείς έχει πραγματοποιήσει ομιλίες σε Δημοτικά Σχολεία, Δήμους και Πολιτιστικούς Συλλόγους. Έχει εργοβιογραφηθεί στην Πελοποννησιακή Λογοτεχνία του Κώστα Σταμάτη, στη Διαρκή Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Μιχάλη Σταφυλά και στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Χάρη Πάτση. Είναι τακτικό μέλος της «Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών», της «Δ.Ε.Ε.Λ.» και της «Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων».
Ανέστιος η ψυχή μου
Ανέστιος η ψυχή μου
στο τόπο που με γέννησε,
που μ’ ανάθρεψε.
Κλειστή η εμπατή
που - παιδί τότε –
σαν τη δρασκέλιζα
ονειρευόμουν την προκοπή,
το δίκιο, την αγάπη.
Μ’ απόμειναν από κει
της μάνας μου ο τάφος,
προσκύνημα ιερό,
κι ό,τι έχω στην ψυχή μου
οι παιδικές μου θύμησες.